Hani hep duyduğumuz bir cümle vardır ya; okumuyoruz… Evet gerçekten okumuyoruz. Fakat hafife alınmayacak kadar büyük bir çoğunluğumuz yazan insanlardan oluşmaya başladı. Yazar demiyorum dikkatinizi çekerim, yazan…
Bir kızı mı sevdik hemen evinin karşısındaki duvara veya penceresinin önündeki yola yazıyoruz sprey ile “Seni Seviyorum” veya protestomu edeceğiz hemen yazıyoruz sloganları duvarlara… Bu duvarlar bazen bir okul duvarı, apartman duvarı, ibadethane duvarı olduğu gibi kimi zaman da tarihi yerlerimiz de oluyor. Nasıl bir rahatlama yaşıyorsa artık insan, bu yazmalar her daim günden güne artarak devam ediyor. Geçtiğimiz hafta sonu ziyaret ettiğim bölgemiz için önemli bir değer olan Beyazıd’ı Bestam-i Hazretlerinin sandukasında yazılan yazıları gördüğümde işte şimdi tam oldu dedim kendi kendime. Yazıyoruz hem de her yere manevi değerler, tarihi yerler ve yaşam alanları hiç fark etmiyor yazıyoruz işte kontrolsüz bir biçimde.
Hele ki bir başka yazan grubu var ki onlarda sosyal medya hesaplarından ülkeyi yönetimi hakkında yol gösteriyor kendince ve ya tuttuğu takımın nasıl oynaması gerektiği konusunda fikir veriyor ya da akla hayale sığmayan siyasi reaksiyonlar veriyor. Bu işin sonu nereye varacak bilmiyorum ama sanırım bu yazma işleri insanoğlu var olduğu sürece devam edecek. Bugün tebeşir ve sprey ile yazılan yazılar gelecekte lazer ile yazılacaktır eminim.
Kimse bize yazmayan bir toplumsunuz demesin gayrı yazıyoruz işte hem de en güzel biçimde.
Yazmaya da devem edileceği kesin.
