Hataysporlu futbolseverlerin şu anda içinden geçtiği duyguları tarif etmek zor. Umutlar birer birer tükenirken, sözler acı dolu çığlıklara dönüşüyor. Her hafta sahaya yeni bir sayfa açarak çıkan Hatayspor, maalesef her defasında aynı sonuçla geri dönüyor: “Yenilgiler ve hüsran..”
Fenerbahçe karşısında 2-1 kaybedilen maç, oynanan futbolla Rizespor maçı öncesinde umut kıvılcımları yaratmıştı. Ancak Rizespor karşısında sergilenen performans gerçeği bir kez daha ortaya koydu: “Bu takımın kapasitesi ve oyuncu gücü bu kadar!..”
Hatayspor sahada vasatın altında bir mücadele sergiliyor. “İnancı, azmi ve ruhu” eksik bir takımın başarıya ulaşması mümkün mü?
Rizespor maçında ilk yarıda %35 topla oynama oranı, durumun ne kadar vahim olduğunun özetidir. Rakibe karşı baskı kuramayan, oyun kuramayan ve gol yollarında etkisiz kalan bir takımla daha fazlasını beklemek fazla iyimser olur!.
Galatasaray, Fenerbahçe, Beşiktaş gibi büyük takımlara karşı oynanan maçlarda motivasyon bir nebze artıyor. Ancak bu artış da sonuca yansımıyor.
Hatayspor’un motivasyonu sadece büyük rakiplere karşı değil, her maçta sürdürülebilir olmalı!.
Yeni seçilen Başkan Hikmet Çinçin’in bu takımı kurtarabileceğine dair şüpheler büyük!.
Yönetim değişikliğinin bütün sorunları çözeceğine inanmak fazlasıyla iyimser bir beklenti olur!..
Göreve gelen yeni yönetimin öncelikli olarak mevcut gerçeklerle yüzleşmesi gerekiyor. Hataysporlu futbolseverlerin duygularını anlamak ve geleceğe dair realist adımlar atmak kritik önem taşıyor.
Bu sezonun kayıp bir yıl olduğu gerçeğini kabul etmek, gelecekte başarılı olmanın ilk adımı olabilir.
Yüksek maliyetli ve katkı sağlayamayan oyuncularla yolları ayırmak, kulübü mali olarak rahatlatacaktır. Şimdiden gelecek sezonun planlamalarına başlayarak, daha çok emeğin verildiği bir Hatayspor yaratmak mümkün.
Samimiyetsiz umut sözlerinden ziyade, somut ve ayakları yere basan projelerle ilerlemek tek kurtuluş yoludur.
Hatayspor, kulüp ve taraftar ruhunu ayağa kaldıracak, yeniden umudu yeşertecek adımlar atmazsa sürekli bir düşüş kaçınılmaz olabilir.
Artık sözler yetmez; icraat zamanı.
